Rijinstructeur Reini
Na zijn opleiding op de Fohlenhof in Ebbs en diverse buitenlandse verblijven bij bekende stoeterijen in Duitsland en Oostenrijk, is Reinhard nu bij ons ‘gestationeerd’ en weet hij zijn leerlingen met zijn uitstekende rijlessen te inspireren.
Een belangrijk onderdeel van het aanbod op de Wastlhof is het thema paardrijden. Naast de vele andere vrijetijdsmogelijkheden in de Wildschönau, behoort de tijd die je met paarden doorbrengt tot de meest waardevolle en blijvende ervaringen.
Het betekent veel voor ons: de liefde voor paarden willen we graag overbrengen op onze gasten. Om deze mooie passie op de juiste manier en ten volle te beleven, is een goede opleiding onmisbaar. Daarom werkt de Wastlhof uitsluitend met uitstekend opgeleid personeel dat beschikt over de nodige vaardigheden én de gave om deze over te brengen op hun leerlingen.
De eerste longeerles
In de meeste rijscholen beginnen beginners aan de zogenaamde longe. Dat betekent: de instructeur staat in het midden, terwijl het paard met de leerling eromheen in een cirkel loopt aan een lange lijn. De instructeur bepaalt daarbij de snelheid en de gangen van het paard, zodat de leerling zich volledig kan concentreren op zijn of haar eigen balans en bewegingen. Bij het eerste opstijgen helpt de instructeur en legt uit hoe het correct moet. Daarna worden de stijgbeugels op de juiste lengte gezet en krijgt de leerling meestal nog een houvast te zien – meestal een riem die aan de voorkant van het zadel is bevestigd.
De eerste keer alleen op het paard
Wie na de eerste longeerlessen voldoende zadelvastheid heeft ontwikkeld, het zogenaamde licht draven al als beweging heeft verinnerlijkt en ook al eens galop heeft geprobeerd, is klaar om zonder longe alleen op het paard te zitten en te rijden.
Nu gaat het erom de dingen die de instructeur bij de longe heeft uitgelegd in de rijles in praktijk te brengen. Dit gebeurt bijvoorbeeld in een groep, waarbij de leerling eerst achter anderen meeloopt. De instructeur blijft corrigeren en de hulpen uitleggen, ook al volgt het paard meestal al grotendeels zelfstandig de groep.
Oefening baart kunst
“Paardrijden leer je alleen door te rijden” is een oud gezegde dat veel waarheid bevat. Alleen door regelmatig te oefenen kan men de noodzakelijke bewegingspatronen leren en gericht op het paard inwerken. Ook al vallen rijfouten in een rijgroep, waar men achter elkaar rijdt, nog niet altijd op, toch is het doel om het paard te kunnen rijden zoals men wil.
Daarom wordt er tijdens de rijles steeds weer gewerkt aan oefeningen die de ruiter samen met zijn paard zelfstandig moet uitvoeren. Bij kleinere groepen gebeurt er al snel ook het zogenaamde “door elkaar rijden”, waarbij je niet alleen op je eigen paard moet letten, maar ook op de mederuiters. Daarbij hoort ook kennis van de zogenaamde baanfiguren en de bijbehorende regels voor het gezamenlijk gebruiken van de rijbaan.
Paardrijden is een leven lang leren
Je leert nooit uit – er is altijd iets dat je nog beter kunt doen. Een veelzijdige opleiding is daarbij erg nuttig: buitenritten, kleine sprongen, zittraining aan de longe – de mogelijkheden zijn talrijk. Ook regelmatig van paard wisselen helpt om een ervaren ruiter te worden die zich op verschillende paardentypes kan aanpassen.
Een goede instructeur zorgt er altijd voor dat de leerling het juiste paard krijgt. In het begin het brave schoolpaard, dat fouten van de ruiter ruim vergeeft; later een beter opgeleid paard, dat duidelijke hulpen verwacht. Sommigen ontdekken ook een andere manier van rijden voor zichzelf – na een degelijke basisopleiding is eigenlijk alles mogelijk.
Baanfiguren
Wat je tijdens de rijles zeker nodig hebt, zijn de baanfiguren, ook wel hufslagfiguren genoemd. Het doel is dat het paard leert beter te letten op de hulpen van de ruiter. Bovendien zijn de baanfiguren ook oefeningen voor de ruiter zelf, zodat hij leert zijn paard goed te sturen.
Laat je niet ontmoedigen als het in het begin moeilijk is om de hufslagfiguren correct te rijden. Vooral schoolpaarden doen bij beginners niet altijd wat ze moeten doen. Ze proberen hun ruiters uit te slim te zijn en een beetje vals te spelen. Voor de leerling geldt: probeer de baanfiguren toch zo nauwkeurig mogelijk te rijden, want alleen dan vervullen ze hun doel.
Door veel baanfiguren te rijden en steeds van hand (dus van richting) te wisselen, wordt je paard soepel en alert. Temperamentvolle paarden worden rustiger, luie paarden ijveriger – en allemaal letten ze beter op de hulpen wanneer ze zo bezig worden gehouden. Eentonig rondjes rijden leidt er meestal toe dat paarden domme streken uithalen of de les zonder motivatie traag doorlopen. Ook paarden kunnen zich vervelen!